Zavlačenje o povlačenju države iz medija
Savez vojvođanskih Mađara je u svom saopštenju za javnost u petak, 27. marta, napao, mrska im, nezavisna novinarska udruženja jer im se već neko vreme bahato mešaju u medijska posla.
Oni su se požalili javnosti da je Nacionalni savet Mađara, inače produžena ruka SVM-a, već godinama na meti nepravednih napada, koji dolaze od strane “takozvanih nezavisnih medijskih ličnosti” i partija koje su ”samo nominalno mađarske”.
Politička kompanija „Pastor i sin” kft. ovom se konstatacijom i javno posrala po svim partijama koje su se, eto, drznule uzurpirati parčence mađarskog biračkog tela koje se politički ne slaže sa odlukama jedine nam Nadmađarske stranke u Srbiji, stranke Vučićevih Mađara.
Tvrdnjom da su ne-SVM-ovske stranke samo nominalno, tj. formalno iliti, ne stvarno, nego kobajagi mađarske, SVM grubo krši prava onih pripadnika mađarske nacionalne zajednice koji ne žele pripadati i poistovećivati se sa jedinim, pravim, one and only, Mađarima.
Takođe, stav u kojem se navodi da „takozvane nezavisne medijske ličnosti”, koje se zalažu za promenu Zakona o nacionalnim savetima, i to u delu koji se odnosi na medije, takođe bode oči, jer je iz prakse već odavno poznato da kada nemaš stručni argument kojim bi potukao neistomišljenika, onda ti ne preostaje ništo drugo nego da ga napadneš na ličnoj osnovi. To se desilo i prilikom ovog klasičnog slučaja sa zlim i kvazineovisnim novinarima koji se, sram ih bilo, zalažu za slobodu medija, pa tako i za slobodu pisanja mađarskih im kolega.
SVM je takođe u svom saopštenju najavio i da će se, osim zalaganja za spasavanje regionalnih i lokalnih radio stanica, posebno založiti za spasavanje mađarske redakcije Radio Subotice čiji je glavni i odgovorni urednik Erne Nemet ujedno i predsednik Odbora za informisanje Nacionalnog saveta Mađara i dodao da je i dalje zainteresovan za razvoj medija na mađarskom jeziku i “u mađarskom duhu”, ma šta to značilo.
Međutim, SVM zaboravlja na jednu malu sitnicu, a to je da u Subotici čini vlast i da po tom principu, ukoliko brine, ne može da brine samo o novinarima redakcije na mađarskom jeziku, već bi trebao da se zabrine i za sudbinu hrvatske, pa tako i srpske redakcije ovog gradskog radija u odumiranju.
Međutim, pošto nacionalni saveti po potpuno kretenoidnom Zakonu o nacionalnim savetima imaju pravo da osnivaju svoje medije, onda će Mađari lepo da udome Mađare, Hrvati Hrvate, a pripadnike većinskog naroda, da prostite, ko jebe. Uostalo, ko im kriv kad nemaju nacionalne savete.
Ali, pošto već neko vreme slušamo da je na snazi čuveno zavlačenje o povlačenju države iz medija čiji su osnivači lokalne samouprave, u ovom slučaju medijska briga predstavnika Nacionalnog saveta Mađara (što nije drugačije ni kada su u pitanju drugi nacionalni saveti) i SVM-a, doseže samo do medija koji izveštavaju na mađarskom jeziku i to, bez uvijanja, zbog upravljanja i kontrole nad svakim mađarskim slovom koje napusti redakcijsku tastaturu, što ovima, pokazalo se u praksi, baš mnogo i ne smeta.
Tako je SVM već neko vreme ustoličio svoju dobru praksu stavljanja šapa na mađarske kulturne institucije i medije, ne krijući svoju želju da i dalje ostane stub informisanja mađarskih medija, te nam je predstavio i najnoviji oblik novinarskog izveštavanja koji promoviše pisanje u „mađarskom duhu”, kako smo najavljivali i na početku teksta.
E, sad, nekolicina nas koji razumemo mađarski jezik ali još uvek nismo ovladali ovom novom vrstom novinarstva koja je bazirana na svojevrsnom duhovno-afirmativnom izveštavanju, koje je blisko gotovo svim našim kolegama novinarima, preostaje nam samo da sačekamo da ovaj novi pisani žanr uskoro bude uvršten i u knjige budućih diplomiranih žurnalista.
Temelj ovog staro-novog oblika političkog, pardon, novinarskog žanra baziran je na Zakonu o nacionalnim savetima gde su jasno definisana njihova prava kada su u pitanju mediji čiji su oni osnivači. To u prevodu znači da se na osnovu Zakona o medijima država povlači iz medija, dok se na osnovu Zakona o nacionalnim savetima deo nacionalnog državnog aparata međutim uvlači u medije.
E, sad, na osnovu tog principa, nacionalni saveti su, takoreći, amnestirani od Zakona o medijima jer bi u suprotnom, bez direktnog uticaja saveta na uređivačku politiku medija čiji su oni i osnivači, ostali bez funkcije političkih cenzora, pa bi mediji, kako tvrde i u SVM-u, poput dnevnog lista „Mađar so” ili nedeljnika „Het nap” prestali da postoje i ne bi dobijali “godišnju normativnu pomoć” od 100, odnosno 30 miliona dinara – naravno, sve u interesu očuvanja radnih mesta i, dakako, slobodnog mađarskog slova.
[clear]
Komentari odražavaju stavove njihovih autora, ne nužno i stavove redakcije portala Magločistač. Na našem sajtu biće objavljeni svi pristigli komentari, osim komentara koji sadrže govor mržnje, psovke i uvrede ili nisu u vezi sa temom članka koji se komentariše. Govor mržnje je definisan Zakonom o javnom informisanju i medijima, koji u članu 75. kaže: „Idejama, mišljenjem, odnosno informacijama, koje se objavljuju u medijima ne sme se podsticati diskriminacija, mržnja ili nasilje protiv lica ili grupe lica zbog njihovog pripadanja ili nepripadanja nekoj rasi, veri, naciji, polu, zbog njihove seksualne opredeljenosti ili drugog ličnog svojstva, bez obzira na to da li je objavljivanjem učinjeno krivično delo”. Pre nego što budu objavljeni, komentari moraju biti odobreni od strane naših moderatora, pa vas molimo za malo strpljenja.