Održana javna rasprava o uvođenju bunjevačkog jezika u službenu upotrebu: Bunjevci i vlast za – Hrvati protiv

U Velikoj većnici Gradske kuće danas je održana još jedna burna četvoročasovna javna rasprava o izmenama Statuta vezano za uvođenje bunjevačkog kao četvrtog jezika u službenoj upotrebi u Subotici. U okviru rasprave je pristiglo ukupno 88 primedbi, a za skupštinskom govornicom je više od 20 govornika iznelo svoje primedbe na izmene Statuta grada Subotice.

Predsednik Demokratskog saveza Hrvata u Vojvodini (DSHV) Tomislav Žigmanov kaže da je „uvođenje takozvanog bunjevačkog jezika u službenu upotrebu na teritoriji grada Subotice problematično“, da za to ne postoji formalno-pravni okvir i da je u pitanju „presedan u Srbiji, kao čin pozitivne diskriminacije“.

„Bunjevački postoji kao govor, dijalekt. Novoštokavska ikavica je deo hrvatskog jezičkog korpusa, što ne znači da on može biti i jezik, u lingvističkom smislu“, navodi Žigmanov.

Kako kaže, predstavnici hrvatske zajednice su ponovo objekti koji se interpretiraju negativno.

„Nama se šalju određene poruke sa skupštinske govornice, šta je nama činiti i govoriti, kakvi mi trebamo biti, što je paternalizam koji demokratija isključuje“, smatra Žigmanov.

Dodaje da su u više navrata ukazivali na apsurdnost da bunjevački postane jezik.

„Kada je u pitanju sam status jezika, čiji pravopis i gramatika imaju malu sveščicu od 80 strana, ukazali smo na političku konotaciju ovog procesa koji je trajao od 90-tih godina“, navodi predsednik DSHV-a.

Predsednica Bunjevačkog nacionalnog saveta Suzana Kujundžić-Ostojić kaže da je za Bunjevce ovo izuzetno veliki dan i da, prema njenom mišljenju, „mnoge stvari koje počnu tako prilično strastveno, sa velikim raspravama, na kraju završe tako da ćemo ga koristiti svi zajedno“.

Kako navodi, bunjevačka nacionalna zajednica je standardizovala svoj jezik, ne želeći bilo kome šta da uzima.

„Mi svakako čuvamo ono što je naše. Žao mi je što to nailazi na ovakve rasprave, ali mi ne možemo odustati ni od sebe ni od našeg jezika, da bi neki bili zadovoljni, jer to ne rade ni drugi“, smatra Kujundžić-Ostojić.

Dodaje da ovo nije nikakav presedan u Srbiji i da se to dešavalo i u drugim opštinama, ali da se samo ovde od toga pravi predstava.

„Nama je bitno da jesmo to što jesmo, zbog naših predaka, zbog nas danas, zbog one dece koja uče bunjevački i zbog jezika koji je na ovim prostorima tri i po veka – da se ne ugasi“, kaže Kujundžić-Ostojić.

Šef kabineta gradonačelnika Subotice Sava Stambolić kaže da se gradonačelnik Stevan Bakić kao predlagač, u svom predlogu da se bunjevački kao službeni jezik uvede u službenu upotrebu u Subotici, vodio isključivo pravnim argumentima i argumentima bunjevačke nacionalne manjine, odnosno ostvarenja njihovih prava.

„Cilj je da se bunjevačka manjina posle dugo godina dovede u jednak položaj kao i druge manjine u Subotici, da se na osnovu onoga što su oni postigli u proteklih 20 godina, kroz standardizaciju svog jezika i kroz druge njihove napore, u okviru nacionalnog saveta, prosto omogući da gotovo sedam hiljada Bunjevaca i zvanično može da se obraća gradu Subotici i da imaju mogućnost da koriste svoj jezik i pismo“, navodi Stambolić.

On je sa žaljenjem konstatovao da je sa strane Tomislava Žigmanova, predstavnika hrvatske zajednice, „bilo previše emotivnih, ostrašćenih nastupa koji ne idu u prilog nekim normalnim odnosima u ovom gradu gde je zaista važno i potrebno da odluka koja će biti doneta bude prihvaćena na jedan normalan način, kao odluka koju uživaju i druge nacionalne manjine u ovom gradu“.

Nakon sprovedene javne rasprave, sačinjava se izveštaj o rezultatima javne rasprave i dostavlja se zajedno sa predlogom Odluke o izmenama Statuta grada Subotice Skupštini na razmatranje i donošenje.